ನೆನಪಿನ ಪಡಸಾಲೆ ಸುತ್ತಿ ಸುಳಿದು...
ಸುದ್ದಿಯಲ್ಲಿ ಸದಾ ಬಿಸಿಯಾಗಿ, ಹೊಸದಾಗಿ, ಸ್ವಾರಸ್ಯವಾಗಿರುವ ಊರು ಮುಂಚಿತಡ್ಕ.
ಸಮೃದ್ಧ ಅಡಿಕೆ ತೋಟಗಳು - ಗದ್ದೆಗಳೂ ತುಂಬಿರುವ, ನಾಲ್ಕು ಗುಡ್ಡಗಳು ಒಂದೆಡೆ ಸೇರಿದಂತಿರುವ ತಪ್ಪಲಲ್ಲಿ ಆಂಗ್ಲ ಭಾಷೆಯ 'ಎಲ್'' ಆಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ಒಂದಿಷ್ಟು ಅಂಗಡಿ ಮುಂಗಟ್ಟುಗಳು, ಶಾಲೆ ಹೋಟೆಲು, ಆಸ್ಪತ್ರೆಗಳನ್ನು ಹರಡಿ ನಿಂತಿದೆ.
ನಾಲ್ಕು ಜನ ಕೈ ಸೇರಿಸಿದರೂ ತಬ್ಬಲಾಗದ, ದಪ್ಪ ಕಾಂಡದ ದೇವದಾರು ಮರ ಇಡಿಯ ಮುಂಚಿತದ್ಕದ ಮಧ್ಯಭಾಗದ ಆಕರ್ಷಣೆ!
ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಮತ್ತೆ ಅಗಲಕ್ಕೂ ಹರಡಿ ಹಸಿರಾಗಿ ನಿಂತ ಈ ಮರದ ಕೆಳಗೆ ದಿನಕ್ಕೆರಡು ಬಾರಿ ಧೂಳೆಬ್ಬಿಸಿಕೊಂಡು ಬಂದು ನಿಲ್ಲುವ 'ನಿತ್ಯಾನಂದ', 'ಆಂಜನೇಯ' ಬಸ್ಸುಗಳು..
ಅಲ್ಲಿ ಎದುರಿಗೆ ಕಾಣಿಸುವ ಸ್ವಲ್ಪ ದೊಡ್ಡದೇ ಆಗಿರುವ ಕಟ್ಟಡ ಅಪ್ಪ ಕಟ್ಟಿಸಿದ್ದು. ತುಳುಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ 'ಉಯ್ಯಡ್ಕ ಅಣ್ಣೆರೆ ಕಟ್ಟೋಣ '! ( ಉಯ್ಯಡ್ಕ ಯಜಮಾನರ ಕಟ್ಟಡ )
ಅದರಲ್ಲಿರುವುದು ಗ್ರಾಮೀಣ ಬ್ಯಾಂಕು, ರಂಗಣ್ಣನ ಹೋಟ್ಲು, ಮತ್ತೆ ವಿಠಲ ಮಾಷ್ಟ್ರ ಅಂಗಡಿ. ಅವರು ಮೊದಲು ಬೇರೆ ಯಾವುದೋ ಊರಿನ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಮಾಸ್ತರರಾಗಿದ್ದರಂತೆ.
ಅವರಂಗಡಿಯ ಈಚೆಗೆ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿರವುದು ರಂಗಣ್ಣನ ಹೋಟ್ಲ ವ್ಯಾಪಾರ.
ಮುಂಚಿತಡ್ಕದ ಮಧ್ಯದ ದೇವದಾರು ಮರದ ಎಡಭಾಗಕ್ಕೆ ಗುಡ್ಡಕ್ಕೆ ಹತ್ತುವ ಹಾಗೆ ಸಿಮೆಂಟಿನ ಮೆಟ್ಟಿಲುಗಳು ಕಾಣುತ್ತವೆ. ಅಲ್ಲೇ ಮೇಲೆ ಊರಿನ ಆಸ್ಪತ್ರೆ. (ಈಗ ಬೇರೆ ಇವೆ.)
ಶಾಲೆ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಆಸ್ಪತ್ರೆಗೆ ಹೋಗುವುದೆಂದರೆ ಮೆಟ್ಟಿಲುಗಳ ಮೇಲೆ ಆಡುವ ಪ್ರೀತಿ. ಹತ್ತುವುದು, ಇಳಿಯುವುದು, ಬದಿಯ ಕಟ್ಟೆಗಳ ಮೇಲೆ ಜರ್ರನೆ ಜಾರುವುದು..
ತಡವಾದರೂ ಸರಿಯೇ, ಶಾಲೆ ಬಿಟ್ಟ ಮೇಲೆ ಸಂಜೆಗೊಮ್ಮೆ ಆ ದಾರಿಯಾಗಿ ಮನೆಗೆ ಹೋಗುವವರು ಅಲ್ಲಿ ಆಟವಾಡಿಯೇ ಹೋಗಬೇಕು.
ಅಲ್ಲಿಂದ ಇನ್ನೂ ಕೆಳೆಗೆ ಒಂದು ಕ್ಷೌರದ ಅಂಗಡಿ, ಒಂದು ಟೈಲರ್ ವಿಷ್ಣುವಿನಂಗಡಿ, ಒಂದು ಕಟ್ಲೆರಿ ಮಾಮನ ಅಂಗಡಿ ಮತ್ತೆ ಅದೇ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ಇನ್ನೊಂದು ನಾರಾಯಣನ ದಿನಸಿ ಅಂಗಡಿ.
ಹಾಗೆ ಅವೆಲ್ಲದರ ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಆಚೆಗೆ, ಬೇರೆಯಾಗಿ ನಿಂತ ಸಾರಾಯಿ ಅಂಗಡಿ.
ಇನ್ನು 'ಎಲ್'' ಆಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ಕೋನದಿಂದ ಈಚೆ ಬರಬೇಕು. ನಡುವೆ ಸರಕಾರಿ ಬಾವಿ. ಬೆಳಗಿನ ಏಳು ಗಂಟೆಗೂ ಮೊದಲು ಮುಂಚಿತಡ್ಕದ ಹಲವಾರು ಜನರಿಗೆ ಈ ಬಾವಿಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿಯೇ ತಣ್ಣೀರ ಸ್ನಾನ!
ಬಸ್ಸಿನ ಕ್ಲೀನರುಗಳು, ಹೋಟೆಲಿನ ಹುಡುಗರಿಗೆಲ್ಲ ಕಬ್ಬಿಣದ ಬಾಲ್ದಿಗಳಲ್ಲಿ ನೀರೆತ್ತಿ ಎತ್ತಿ ನೆತ್ತಿ ಮೇಲೆ ಸುರಿದುಕೊಳ್ಳುವುದೇ ಮೋಜು!
ಅದರ ಎದುರಿಗೆ ರಸ್ತೆಯ ಈ ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ಅಬ್ಬಾಸನ ಹೋಟ್ಲು ಮತ್ತೆ ಮೀನಿನ ಅಂಗಡಿ!
ಹೆಂಚು ಕಟ್ಟಿದೆಯಾದರೂ ಎದುರಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪಮುಂದಕ್ಕೆ ಚಾಚಿದ ಮುಳಿಹುಲ್ಲಿನ ಮಾಡಿರುವ ಅಬ್ಬಾಸನಂಗಡಿಯ ರೇಡಿಯೋ ದಿನದ ಹಗಲೆಲ್ಲಾ ಏರು ದನಿಯಲ್ಲಿ ಹೊಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ.
ವಿವಿಧಭಾರತಿ, ಮತ್ತೆ ರೇಡಿಯೋ ಶ್ರೀಲಂಕಾದ ಅಸಂಬದ್ಧ ಕನ್ನಡ ಭಾಷೆಯ ವಿವರಣೆ, ಆ ಹಿಂದಿ ಹಳೆಯ ಹಾಡುಗಳು - ಭರಪೂರ!
ಹಾಂ.. ಮತ್ತೆ ಮೀನು..
ವಾರಕ್ಕೆರಡು ಬಾರಿಮಲೆಯಾಳಿ ಹೆಂಗಸರು ಹೊತ್ತು ತರುವ ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ಮೀನಿನ ಬುಟ್ಟಿಗಳು ಅವನಂಗಡಿಯ ಬದಿಗೇ ಇಳಿಯುತ್ತವೆ.
ಆ ದಿನಗಳಲ್ಲಂತೂ ಅಬ್ಬಾಸನಂಗಡಿ ಒಂದುಸಣ್ಣ ಸಂತೆ!
ಮೀನಿನ ಹೆಂಗಸರ ಕಪ್ಪು ಮುಖಗಳಲ್ಲಿ ಎಲೆ ಅಡಿಕೆ ಜಗಿದು ರಸ ಒಸರುವ ಕೆಂಪು ಬಾಯಿಗಳು..
ಅಚ್ಚ ಬಣ್ಣಗಳ ಚೌಕಳಿಯ ಸೀರೆ, ಕೈ ತುಂಬಾ ಗಾಜಿನ ಬಳೆಗಳು. ಅವರ ನಗುವೋ..ಕೂಗಿ ಕರೆಯುವ ರಾಗವೋ.. ಸೊಂಟಕ್ಕೆ ಸಂಚಿ ಸಿಕ್ಕಿಸಿ ಮುಂಗೈ ತಿರುಗಿಸುವ ವೈಯ್ಯಾರವೋ ..ನೋಡಬೇಕು!
- ದಿನವೆಲ್ಲ ಬಿಸಿ ಹೊಗೆಯ ಜೊತೆ ಚಾಯ - ಕಡ್ಲೆ ಉಸ್ಲಿಯ ವಾಸನೆ.. ಹಾಗೇ ಪಕ್ಕದ ಮೀನುಗಳ ಘಮ ಘಮ - ವಿವಿಧಭಾರತಿಯ ವಿಧ ವಿಧ ಭಾಷೆಯ ಹಾಡುಗಳು..
ಹೋಟ್ಲ ಹಿಂದೆ ಕಣ ಕಣ ಕುಪ್ಪಿ ಗ್ಲಾಸುಗಳ ತೊಳೆಯುವ ಬಾಲ್ದಿಯ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಕಡುಹಸಿರ ಕೆಸವಿನೆಲೆಗಳ ಪೊದೆಯ ಎಡೆಯಿಂದ ಜೊ೦ಯ್ಯನೆ ಹಾರುವ ಹಿಂಡುನೊಣಗಳು..
ರಾಮ - ಆಯ್ತ, ತನಿಯ - ಚೋಮನಾದಿಯಾಗಿ ಹಲವು ಗಂಡಸರ ಅಟ್ಟಹಾಸ - ನಗು - ಕೇಕೆಗಳ ನಡುವೆ ಸುಟ್ಟ ಬೀಡಿಯ ದಟ್ಟ ವಾಸನೆ!
(ಮುಂದುವರಿಯುವುದು)
ಪರವಾಗಿಲ್ವೇ!!!!
ReplyDeleteಬರದ್ದದು ಚೆಂದ ಅಯಿದು.
ಊರ ಸುದ್ದಿ ಬರೆ..ಬರೆ.
layika iddu
ReplyDeleteGood write up.
ReplyDeleteP.Ramachandra,
Ras Laffan,Qatar
ವಾವ್, ಎಷ್ಟು ಸುಂದರವಾಗಿ ಕಟ್ಟಿಕೊಟ್ಟಿರಿ ಗ್ರಾಮವೊಂದರ ಬದುಕ...
ReplyDeleteಶರ್ಮರೆ, ನಿಮ್ಮ ಪ್ರತಿಸ್ಪಂದಕ್ಕೆ ಆಭಾರಿ..
ReplyDelete